Musnad Ahmad 24681: Telah menceritakan kepada kami [Hajjaj] telah mengabarkan kepada kami [Laits bin Sa'ad] berkata: telah menceritakan kepada ku [Uqail bin Khalid] berkata: berkata [Muhammad bin Muslim] saya telah mendengar [Urwah bin Zubeir] berkata: [Aisyah], isteri Nabi shallallahu'alaihi wa sallam berkata: "Nabi shallallahu'alaihi wa sallam kembali kepada Khadijah sementara hatinya bergetar. Beliau masuk rumah seraya menuturkan: 'Selimutilah aku, selimutilah aku! ', lalu beliau diselimuti. Ketika proses penurunan wahyu telah selesai, beliau berkata: "Wahai Khadijah! Saya kasihan terhadap diriku sendiri karena tertimpa musibah, Saya kasihan terhadap diriku sendiri karena tertimpa musibah." Khadijah berkata: "Beri tahulah aku, demi Allah, Allah tidak akan pernah menghinakanmu selamanya. Engkau adalah orang yang paling jujur perkataannya, menyambung silaturrahim, menanggung beban berat, menghormati tamu, dan menolong kebenaran." Lalu beliau dan Khadijah pergi kepada Waraqah bin Naufal bin Asad, ia adalah seorang nasrani yang telah tua lagi buta. Ia membaca Injil yang berbahasa Arab. Khadijah berkata kepadanya: "Wahai pamanku! Dengarlah dari keponakanmu!" lalu Waraqah bertanya kepada beliau: "Wahai keponakanku! Apa yang engkau lihat?" kemudian Rasulullah shallallahu'alaihi wa sallam memberi tahu kepadanya apa yang telah beliau lihat dari kejadian tersebut. Waraqah berkata kepadanya: "Ini adalah syari'at seperti yang diturunkan kepada Musa. Kalaulah aku nanti masih muda, kalaulah nanti aku masih hidup ketika kaummu mengeluarkanmu, " kemudian Rasulullah shallallahu'alaihi wa sallam menuturkan: "Apakah mereka akan mengeluarkanku?" ia menjawab: "Ya, tidak ada seorangpun yang datang melainkan ia akan diusir. Kalaulah aku menjumpai masa mu, pasti aku akan menolongmu dengan pertolongan yang besar."