Shahih Ibnu Hibban 2544: Muhammad bin Al Hasan bin Qutaibah mengabarkan kepada kami di Asqalan, dia berkata: Harmalah bin Yahya menceritakan kepada kami, dia berkata: Ibnu Wahb menceritakan kepada kami, dia berkata: Yunus mengabarkan kepada kami dari Ibnu Syihab, dia berkata: Urwah bin Az-Zubair berkata: Aisyah mengabarkan kepadanya, bahwa Rasulullah pernah keluar pada pertengahan malam, dan beliau shalat di masjid, dan beberapa orang ikut shalat bersama beliau. Pada pagi harinya orang-orang ramai memperbicangkan hal itu, sehingga jumlah mereka bertambah banyak. Beliau juga keluar pada malam kedua, lalu melaksanakan shalat, dan mereka juga shalat bersama beliau. Pagi harinya orang-orang kembali memperbincangkan hal itu, maka jumlah jamaah masjid pada malam ketiga semakin bertambah, beliau keluar, kemudian shalat bersama mereka. Pada malam keempat, masjid tidak mampu menampung jumlah jamaah. Rasulullah pun tidak keluar. Orang-orang lalu berkata, "Shalat." Akan tetapi Rasulullah tidak keluar untuk menemui mereka, hingga akhirnya keluar ketika hendak melaksanakan shalat Subuh. Setelah selesai shalat Subuh beliau menghadap kepada jamaah, mengucapkan syahadat, lalu berkata, "Amma ba 'd, aku tahu apa yang kalian lakukan tadi malam, tapi aku khawatir jika shalat malam diwajibkan atas kalian, kalian tidak sanggup melaksanakannya."446 [1:5]